"...การทบทวนเรื่องที่ผ่านมาแล้วสิบยี่สิบปีเป็นความสุขตามลำพังข้าพเจ้าชอบนึกถึงมัน เพราะในช่วงเวลาที่อยู่ในเหมืองแร่นั้นข้าพเจ้าได้มีชีวิตอย่างเต็มหนุ่ม และมันก็ได้ให้ความรู้ความคิดความอดทน และความสำนึกตนฉีดกลับเข้าสู่ชีวิตอย่างกระฉับกระเธข้าพเจ้าจะไม่มีวันจืดจางจากชีวิตเหมืองแต่ถ้ามันถึงกาลเวลาตามกฎธรรมชาติที่จะต้องลืมเลือนไปบ้างข้าพเจ้าก็คิดว่าอีกนานทีเดียว
นาน อาจจะนานจนข้าพเจ้าได้ตายไปเสียก่อนแล้วก็ได้"